quinta-feira, 29 de abril de 2010

Votum ex Trunco

A ti, Pai, venho hoje para não pedir nem implorar. Nem explicar fraquezas. Também não me desculpar.

Hoje pai somente desejo agradecer por ter sido construido como sou: Imperfeito, defeituoso. Talvez quebrado e faltoso.

Graças ao Senhor

Porque não apenas o digo de paixão, nem louvor ou fé em pureza. Digo-o principalmente de lógica. Minha razão é minha fé por excelência. Digo-o pois se fez claro, depois de tantos anos de ignorância - essa necessidade de aceitação - aquilo que fizeste e o porquê.

Até hoje não havia sabido pra que, afinal, a árvore, se onisciente como só, soubeste desde o princípio que a maçã ao homem viria? Com tanto amor que externa, porque então tentar o homem?

Mas não apenas onisciente, onipotente, onipresente… cheio de amor e entendimento. És principalmente o melhor dos estrategistas. Dos primeiros a perfeição tolheste e neles o pecado imbuíste. Aquele pecado vil e infame, que corrói e de ti nos faz aparte. Pra que?

Porque a perfeição e a proximidade do Senhor tanto corrompe quanto o pecado. Qual lógica paradoxal e brilhante! Ora, imagem e semelhança não se faz identidade. Ninguém é Deus. Ninguém se faz Deus. Proximidade – a chave – não é semelhança.

Se homens e Deus são dois lados da moeda da fé, que homem seja Cara e Deus seja Coroa. Que a tenra diferença entre ambos – aquela que não é a forma – seja a perfeição.

De fato Cara nunca será Coroa. Homem ao tentar ser perfeito, profana a Tua Criação. Homem ao tentar ser perfeito cospe em seus irmãos.

Porque sou faltoso como homem, como meus irmãos que me circundam, Graças ao Senhor.

domingo, 4 de abril de 2010

Kyrie Eleison


Confiteor Deo Omnipotent
Beatae Mariae semper Virgini
Beato Michaeli archangelo
Sanctis apostolis omnibus sanctis
Et tibit Pater
Quia peccavi nimis
Cogitatione
Verbo et opere
Mea culpa
Mea culpa
Mea maxima culpa
Kyrie Eleison
Pater


Kyrie Eleison